Anita de Harde (1950) geboren in Groningen is een getalenteerd beeldend kunstenares die zowel beelden maakt als schilderijen. Ze is heeft haar opleiding gevolgd aan de Gerrit Rietveldacademie in Amsterdam die ze met lof heeft afgerond in 1983. Ze is een graag geziene deelneemster aan internationale beeldhouwerssymposia, waarvoor ze regelmatig wordt uitgenodigd. Naast beelden maakt ze ook goed gelijkend portretten in opdracht.

Ze werkt vaak in series. Zo heeft ze een serie met schaduwen en reflecties. “De nadruk ligt dan op de reflectie of schaduw die voor mij als het ware de ongrijpbare ziel van de vorm weergeeft. Door de manier waarop ik de schaduw weergeeft krijgt het een leven op zichzelf. Ook roept de schaduw een mysterieuze werkelijkheid op, die boven het werk uitstijgt, maar die niet wordt weergegeven en daarom de fantasie van de toeschouwer prikkelt om er zijn eigen invulling aan te geven.”

Haar nieuwste project is genaamd “Wereldvrouwen”. Daarin maakt ze portretten van vrouwen van verschillende culturen. Het is een getuigenis van de zeggingskracht van de schilderkunst. Ze onderzoekt in haar intense werk thema’s als liefde, verdriet, compassie, ingetogenheid,  vreugde en schoonheid. John Keats zei eens: Schoonheid is waarheid, waarheid is schoonheid. We wantrouwen het soms we hunkeren ernaar we kunnen zelfs denken dat het decadent is maar de vrouw kan toch worden gezien als oerbeeld van artistieke schoonheid. De vrouw als esthetisch subject en als draagster van eeuwen van idealisme en waarde. Je kunt er verliefd op worden.

In het acrylverfschilderij van het Chinese meisje heeft ze het wit uitgebreid laten overheersen en er slechts een vleugje kleur aan toegevoegd om een close-up compositie te creëren. Bij het Masai meisje overheerst de donkere kleur en is er met weinig lichttinten in gewerkt. Zowel schaduwen als lichtere partijen en kleuren worden summier toegepast. Door de ronde vorm van de schilderijen heeft ze de achtergrond weg kunnen laten en heeft ze het gezicht in een abstracte ruimte geplaatst. De ene keer kijkt het schilderij je recht aan, een andere keer kijkt het weg van de toeschouwer of wordt het gezicht verborgen achter een voile.

Ze is geïnspireerd door schilders als Marlene Dumas, Hans van Horck en de beeldhouwer Alberto Giacometti.

Als vele jaren geeft ze in haar eigen atelier schilderles aan amateurs en master classes voor professionals. Regelmatig neemt Anita deel aan groepsexposities en solo-exposities in binnen- en buitenland.