Inge Adriane Cornelisse

Wat wij als schoonheid zien, is puur persoonlijk. Maar wie ziet de wonderbaarlijke schoonheid van bloemen niet, zoals ze stralend het licht lijken te vangen in hun explosie van kleuren. En zoals we ze zien stralen, zo zien we ze ook verbleken en sterven. Er lijkt iets onaards in hun kwetsbare korte levens, en dat terwijl het toch de aarde was die dat kleine zaadje tot de bloem liet uitgroeien. Is het eigenlijk niet gewoon een wonder! In kunst mogen we de bloemen bewonderen tot in het oneindige. Uit al deze florale pronkstukken, geschilderd door de eeuwen heen, hebben stukjes en beetjes mij geinspireerd tot mijn hedendaagse stijl. Daarnaast kijk ik graag om me heen; op exotische oorden ver weg, maar ook in de botanische in mijn eigen buurt. Ik pluk met mijn ogen en vertaal naar canvas.

Als kind hield ik al van bloemen. Ik was een kleine wildplukker en wilde al die schoonheid voor mezelf hebben. Ik leerde jong tekenen en vereeuwigde ze in mijn tekeningen en later in olieverf. Op de middelbare school zat ik het meest enthousiast in de tekenles en het was ook een natuurlijke stap om uiteindelijk naar de Hoge School te Rotterdam te gaan om docent handvaardigheid te worden. Daar verdiepte ik me in textiele werkvormen, patroonteken en fashion design. Na mijn afstuderen heb ik veel lessen gevolgd in mijn eigen stad Leiden.

Door mijn gezinsleven ben ik enkele jaren minder actief geweest in het schilderen, maar sinds 2017 schilder ik met acrylverf en heb ik de liefde voor bloemen weer helemaal opgepakt. Recent heb ik geexposeerd in De Burcht (2018/2019), Bocconi (2019), BeeldSchoon (2019 tot heden), LUMC (2020) en GGZ Leiden (2020)