Verschillende jaren geleden zei mijn grootmoeder tegen mij: “Bert, waarom teken je niet meer? Je kon dat zo goed. Daar had je ver mee kunnen komen!” Dus heb ik voor haar volgende verjaardag haar portret getekend. En zo is het allemaal begonnen…
Na eerst nog een tijdje te tekenen besloot ik om het ook eens met verf en penselen te proberen. Eerst acryl, daarna ook met olieverf.
Op enkele tekenlessen en twee schilderlessen na ben ik volledig “self-taught”. Het is door de fouten die ik heb gemaakt, en dan het uitdokteren hoe ik ze niet meer maak, dat ik de schilder ben geworden die ik nu ben.
Schilderen heeft een heel nieuwe wereld voor mij doen open gaan. Ik doe het graag, ik geniet ervan, en ik heb de intentie om het te blijven doen!